Steeds meer zie ik in mijn pranic retreats dat het niet of wel eten een bijzaak is geworden…… Wat ik eerst alleen zag als DE manier om naar voedselvrijheid te komen, zie ik nu dat alles draait om het losmaken van trauma (groot of klein) uit je lichaamscellen.
Delen
Daardoor is steeds meer de nadruk komen te liggen op het delen tijdens de retreats, het geven van woorden aan de traumatische of belastende herinneringen, blijkt van zo’n groot belang te zijn. Voor de deelnemers ook de herkenning in elkaars verhalen, het zien en horen dat anderen ook veel zwaarte hebben ervaren in hun leven schept een diepe verbondenheid. Elke retreat weer sta ook ik met tranen in mijn ogen van ontroering en dankbaarheid dat alles aan het oppervlakte mag komen. Dat alles uitgesproken en gehoord mag worden. Het de erkenning geven, zodat het als echt gevoeld en ervaren kan worden om het daarna via visualisatie en ademtechnieken uit de cellen te kunnen halen. Soms heel erg bewust, maar in andere sessies geheel onbewust.
Alles wordt zichtbaar
We weten inmiddels dat aan bijna elke ziekte en/of aandoening een emotionele oorsprong ten grondslag ligt. En juist dit wordt heel zichtbaar tijdens en na de retreats. Het inzicht krijg je tijdens de retreats en je kunt ervaren dat het in heling gaat al tijdens of in het jaar na de retreat. Alles heelt sneller, alles wordt zichtbaar en je kunt er ook niet meer omheen of overheen stappen. Of het nu gaat om iets lichamelijks of je gevoel, het wordt echt zichtbaar.
Ik zag in de eerste jaren in het geven van de pranic retreats dat deelnemers heel erg aan het struggelen waren met het niet eten…….oordeel als er wel gegeten werd, schuldgevoel, minderwaardigheid, eetbuien……Maar nu zeg ik altijd, zie deze eetmomenten als kadootjes. Blijkbaar wil er iets naar boven komen wat gezien en gevoeld wil worden dus juist de uitnodiging om echt even stil te staan. Daarom niet meer zo de nadruk leggen op het niet eten maar juist op de processen. Hoe schoner de lichaamscel, hoe minder je wilt eten en hoe minder je nodig hebt.
We weten dat het eerste jaar een enorme hoeveelheid oude zware emoties loskomen, die gepaard gaan met het willen eten dus laat het gewoon maar wees je bewust wat eronder zit. Zie de ‘mind’ die iets wil verbergen zodat het veiliger voor jou is, want onze ‘mind’ wil ons beschermen. In dit hele proces gaan we juist de samenwerking laten ontstaan tussen ‘mind’ en lichaam, zodat ze elkaar erkennen en kunnen samenwerken.
Luisteren naar lichaam en mind
Wat ook zo mooi is in het hele proces is dat iedereen zijn eigen unieke proces doorloopt. Geen 2 zijn hetzelfde en daarom is er geen standaard uitleg en regels. Ik kan alleen maar ondersteunen vanuit mijn gevoel, ervaring, intuïtie en kennis. Maar ik leer vooral de deelnemers om naar hun lichaam te luisteren en te weten wanneer de ‘mind’ spreekt en wanneer het lichaam. Het opnieuw leren kennen van de lichaamswijsheid is een belangrijk onderdeel, we hebben in ons leven vaak zo geleerd om naar de ‘mind’ te luisteren dat dit onderdeel voor sommigen heel moeilijk is en ze elke keer de bevestiging van mij nodig hebben. En dat is niet erg, want op den duur weten ze zelf dat hun lichaam het juiste verteld.
Op weg naar een leven in vrijheid
Als we het hele pranic proces bekijken zijn deze retreats voor iedereen geweldig. Of je nu ernstig trauma hebt ervaren in je leven of licht trauma, al jaren ziekte of een aandoening hebt, je helder wilt worden in je hoofd, meer je levensrichting wilt gaan vinden en leven, een andere kijk op je relatie met voeding wilt krijgen, je wilt ontdoen van allerlei oude overtuigingen die je hebt meegekregen van ouders/opvoeders, de maatschappij, scholen, studies en zelfs van je voorouders………..Deze pranic retreats zullen je helpen om je leven steeds meer in vrijheid te kunnen gaan leven.
Ik prijs me heel gelukkig dat dit mijn pad is in mijn leven, dat ik anderen mag ondersteunen en begeleiden. En ook ik leer weer van elke retreat en ik wil nog eens benadrukken dat elke deelnemer een geschenk is voor mij en voor de wereld.
Lieve groet,
Amudra